tension headache

Η κεφαλαλγία τύπου τάσεως (TTH) είναι η πιο κοινή διαταραχή πρωτογενούς καφαλαλγίας, με επιπολασμό σε παγκόσμιο επίπεδο από 46% έως 78%.

Η TTH προκαλεί μεγαλύτερη αναπηρία και αντιπροσωπεύει περισσότερες χαμένες ημέρες εργασίας από την ημικρανία. Η αιτιολογία της TTH θεωρείται πολυπαραγοντική και συνδέεται  με γενετικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες. 

Οι τρεις υπότυποι της TTH είναι σπάνια επεισόδια, συχνά επεισόδια και χρόνια επεισόδια. Οι ασθενείς συνήθως περιγράφουν τον πόνο στον πονοκέφαλο ως πιεστικό, αμβλύ και με την αίσθηση μιας σφιχτής ταινίας γύρω από το κεφάλι. 

Τα μη συνταγογραφημένα αναλγητικά ενδείκνυνται για τη διαχείριση της επεισοδιακής TTH. Η προφύλαξη πρέπει να λαμβάνεται υπόψη για ασθενείς με χρόνια TTH, με πολύ συχνό επεισόδιο TTH, που κινδυνεύουν από υπερβολική χρήση αναλγητικών και που δεν μπορούν να ανεχθούν αποτελεσματικές δόσεις φαρμάκων πρώτης γραμμής. 

Η αμιτριπτυλίνη συνιστάται ως φάρμακο πρώτης γραμμής για προφύλαξη. (Αυτή είναι μια εκτός-ετικέτας χρήση της αμιτριπτυλίνης.) Οι σωματικές και ολιστικές  θεραπείες για τη διαχείριση της ΤΤΗ περιλαμβάνουν την ηλεκτρομυογραφική βιοανάδραση, γνωσιακή  συμπεριφορική θεραπεία, σωματική άσκηση, μασάζ και ένεση σημείου ενεργοποίησης της καφαλαλγίας, ο βελονισμός, και η νευρική θεραπεία (Neural Therapy)  με τη θεραπευτική χρήση της τοπικής αναισθησίας

Το επιστημονικό ενδιαφέρον για τη διευκρίνιση των παθοφυσιολογικών μηχανισμών που οδηγούν στη διαταραχή αυτή υπήρξε μέχρι πρόσφατα σχετικά μειωμένο.

Από το 1991 έχει προταθεί μια ταξινόμηση των κεφαλαλγιών σύμφωνα με την παθοφυσιολογία τους υποστηρίζοντας ότι στην κεφαλαλγία τύπου τάσεως προεξάρχει το μυο-περιτονιακό στοιχείο έναντι του νευροαγγειακού.

Σήμερα είναι γενικά παραδεκτό ότι το μυοπεριτονιακό στοιχείο παίζει τον σημαντικότερο ίσως ρόλο στην ΚΤΤ και συνδέεται με μηχανισμούς κεντρικής και περιφερικής ευαισθητοποίησης και πιθανότατα με μειωμένη δραστηριότητα των κατιόντων συστημάτων ελέγχου του πόνου.

Η περιφερική ευαισθητοποίηση των μυοπεριτονιακών αλγαισθητικών υποδοχέων συνδέεται πάντα με φαινόμενα μικρο-φλεγμονών και υπέρμετρης δραστηριότητας των μυικών ατράκτων.

Ο συνδετικός κρίκος μεταξύ τους είναι το stress στις διάφορες μορφές του και στον έλεγχο του αποσκοπούν οι μη φαρμακολογικές θεραπείες της ΚΤΤ.

Έχει επίσης παρατηρηθεί ότι υποτροπιάζουσες κεφαλαλγίες εμφανίζονται σε ποσοστό 70-85% των ασθενών με λειτουργικές διαταραχές του στοματογναθικού συστήματος, ενώ η θεραπεία των διαταραχών αυτών, βελτιώνει και την κεφαλαλγία των ασθενών αυτών.

Στις περιπτώσεις αυτές μη φαρμακολογικές θεραπείες αποτελούν οι θεραπείες με συγκλεισιακούς νάρθηκες, η εξισορρόπηση της σύγκλεισης, και οι προσθετικές ή ορθοδοντικές παρεμβάσεις.

Σε διάφορες μελέτες αναφέρεται ότι υπάρχει σχέση μεταξύ του χρόνιου πόνου και της έλλειψης βιταμίνης D3. Ανέκδοτες μαρτυρίες αναφέρουν ότι η έλλειψη της βιταμίνης D3  μπορεί να σχετίζεται με την κεφαλαλγία εκ τάσεως και την ημικρανία. Έχει βρεθεί ότι, οι χαμηλές τιμές της 25 υδροξυβιταμίνης D3 στο αίμα  σχετίζονται με την χρόνια κεφαλαλγία εκ τάσεως,

Ο μυοσκελετικός πόνος  και η κεφαλαλγία μαζί σε έναν ασθενή μπορεί να είναι ένα μέρος από ένα σύπλεγμα συμπτωμάτων, που έχει ως κύρια αιτία του την έλλειψη βιταμίνης D3